Egipt leży w północno – wschodniej części Afryki, oraz częściowo w Azji, które oddziela od siebie Kanał Sueski. Sąsiaduje od południa z Sudanem, od zachodu z Libią, od wschodu z Izraelem.
Częścią granicy wschodniej są wody Morza Czerwonego, zaś granica północna to Morze Śródziemne. Całkowita długość granic to 2689 km, długość wybrzeża liczy 2450 km, najwyższy punkt to Góra Katarzyny o wysokości 2642 m n.p.m., a najniższy punkt to Al.-Kattara i wynosi 133 m p.p.m.
W Egipcie mamy cztery rodzaje klimatu: śródziemnomorski na wybrzeżu w pobliżu Aleksandrii, półpustynny w okolicach Kairu, umiarkowany wzdłuż Doliny Nilu i pustynny na południu .
Egipt dzieli się na 4 regiony: dolinę i deltę Nilu, Pustynię Zachodnią, Pustynię Arabską (Wschodnią) oraz półwysep Synaj. Obie pustynie stanowią wschodnią część największej pustyni świata – Sahary. Przeważająca część terenu należy do Kotliny Libijskiej ograniczonej wyżynami. Na północy jest to Wyżyna Libijska, od południowego-zachodu masyw Uweinat, a od wschodu Próg Czerwonomorski.
Jedyną rzeką Egiptu, a zarazem najdłuższą świata, jest Nil. Jego całkowita długość od źródeł do ujścia do Morza Śródziemnego, wynosi ok. 6671 km. Źródła jego dwóch głównych dopływów leżą głęboko w sercu afrykańskiego kontynentu: Nil Biały bierze początek w rzekach wpadających do Jeziora Wiktorii, a następnie płynie na północ, gdzie w stolicy Sudanu, Chartumie, łączy się z krótszym, bardziej zasobnym w wodę Nilem Błękitnym. W miejscu połączenia tych dwóch rzek widać podział na niebieskawe wody Nilu Błękitnego i bladozielone wody Nilu Białego. Pod Asuanem Nil tworzy kaskadę, zwaną pierwszą kataraktą nilową (w sumie jest ich 6). Przepływ Nilu jest kontrolowany przez Wielką Tamę Asuańską, a poza nim obszar kraju przecinają jedynie suche doliny rzek okresowych i epizodycznych. Na terenie Egiptu występują też wody artezyjskie.
Najważniejszym regionem kraju jest dolina i delta Nilu, które łącznie zajmują ok. 3% powierzchni kraju i skupiają 98% mieszkańców kraju. Dolina jest to wąski i żyzny pas ziemi o szerokości od 2 do 5 km w części południowej i od 15 do 25 km w okolicach Kairu. Przy swym ujściu Nil tworzy olbrzymią deltę o powierzchni 22 000 km2, ale obszar ten stale się powiększa przez osadzanie się materiału niesionego przez wody rzeki. Na obszarze tym Nil dzieli się na dwie odnogi: wschodnią – Damiette i zachodnią – Rosette. Oprócz tego w rejonie delty wytworzyly sie jeziora lagunowe (Majrut i Idku) i zalewy (Burullus, Manzila).
Na zachód od Nilu rozciąga się Pustynia Zachodnia, która zajmuje aż 60% powierzchni kraju. Jest obszarem wyżynnym z łańcuchami wzgórz, piaszczystymi płaskowyżami, niewysokimi progami i zapadliskami. w których bardzo często znajdują się oazy (np. Siwa).
Na wschód od Nilu ciągnie się Pustynia Wschodnia, zajmująca 25% powierzchni kraju. Jest to trudno dostępny teren z głębokimi, okresowo zalewanymi dolinami (uedi) o charakterze skalistego płaskowyżu. Od wschodu obszar ten jest ograniczony ogromnymi żrebami tektonicznymi Itbay, które stromo opadają ku Morzu Czerwonemu.
Morze Czerwone to zalana wodą szczelina między masywami lądowymi Afryki i Azji. Po obu stronach ciągną się łańcuchy pustynnych gór, a wybrzeże jest skaliste i bogate w rafy koralowe. Do Egiptu należy ponad 800km wybrzeża Morza Czerwonego.
Półwysep Synaj to w większości tereny pustynne. Nad Morzem Śródziemnym ciągną się plaże. W środkowej części wybrzeża wąski język lądu oddziela od morza jezioro Bardawil (168 km 2 ), w którym żyją egzotyczne gatunki ryb. Południową część półwyspu zajmują góry pochodzenia wulkanicznego o osobliwych formach. Ich najwyższym szczytem jest Góra Katarzyny (2642 m).
Jezioro Nasera jest jednym z największych sztucznych jezior świata. Jego powierzchnia wynosi 5250 km², długość 510 km, pojemność całkowita to 157 km³, a głębokość sięga 180 m. Jezioro to znajduje się na pustyni, z piaszczystymi wydmami.