Dżeser był drugim królem z III dynastii, panował w latach 690–2670 p.n.e. lub 2720–2700 p.n.e.
Pochodził z Tinis, był synem lub zięciem Chasechemui i królowej Nimaatapis. Tron objął po śmierci swego brata, ale ze względu na młody wiek władzę w jego imieniu początkowo sprawowała matka.
Dżeser był królem górnego i dolnego Egiptu, a wedle Steli Głodu za jego czasów panował na południu kraju głód, co jednak jest dość niepewne ze względu na to, że stela powstała już w czasach ptolemejskich. Wezyrem władcy był Imhotep, który wzniósł dla Dżesera pierwszą w dziejach Egiptu piramidę, mającą służyć jako grobowiec króla.
Poza piramidą, Dżeser zasłynął także jako prekursor rzeźby monumentalnej, której przykładem jest wspaniały posąg władcy z serdabu), oraz wprowadzeniem do tytulatury królewskiej nowego przydomu Złoty Horus.