Egypsk matargerð er innblásin af tyrkneskri matargerð, Gríska og arabíska. Dæmigerður matur fyrir þetta land samanstendur af miklu magni af hrísgrjónum, sem soðnu og olíubættu grænmeti eða kjöti er bætt við.
Flestir réttirnir eru ríkulega kryddaðir með hvítlauk, karvefræ, dill eða myntu, og einnig salt, pipar, laukur og smjör eru nokkur helstu innihaldsefni Egyptalands. Þó að egypsk matargerð sé talin nokkuð þung, og ferðamenn sem heimsækja ríki faraóanna eru varaðir við furðulegum og stundum óbærilegum smekk fyrir Evrópubúa, þó er tvímælalaust þess virði að kynnast þessari upprunalegu matargerð og prófa að minnsta kosti nokkra rétti.
Egyptar borða morgunmat á daginn, hádegismatur og kvöldmatur og þeir nota aðeins hnífapör sem síðasta úrræði, t.d.. fyrir súpur. Það er alltaf egypskt brauð á borðinu, sem Egyptar rífa í sundur og búa til svokallað. “kattareyrum”, fyllt síðan af mat.
Í morgunmat og hádegismat borða Egyptar venjulega græna súpu úr moloheja plöntunni sem líkist spínatinu okkar og svokölluðu. mahszi. Mahshi er eitthvað eins og ástarfuglarnir okkar, það er að segja rétt útbúin hrísgrjón með nautakjöti, laukur, steinselju og kryddjurtum, vafinn vínberlaufum (mahszi kromb) eða hvítkál (mahszi kromb) og fyllt með áður holuðum kúrbít (mahszi kusa), tómatur (mahszi tómatur) eða eggaldin (mahszi bitengen), og svo bakað. Mashi er bragðgóður og hollur, en það missir bragðið þegar það kólnar og ætti því að borða það strax.
Að auki, á morgnana borða íbúar Egyptalands einnig taameay, það er eins og hakkaðar kotlettur úr baunum og kryddi, ekki kjöt, stundum sett í brauðhelminga og þannig saman myndað samlokur. Taameja er einnig oft úr maluðum kjúklingabaunafræjum og kryddi, sem eru steiktar í deigi og settar í brauð ásamt salati og tahina.
Stundum getum við líka fundið venjuleg steikt egg og salöt á egypska borðinu, og einn aðalrétturinn er vondur, það eru malaðar breiðbaunir sérstaklega gerðar í fitu, yfirleitt sett í stykki af shammabrauði (svipað og píta). Auðvelt er að kaupa bæði taamee og villur á egypskum veitingastöðum, þar sem mest afbrigði þeirra eru seld. Við getum fundið þessa rétti sem bornir eru fram með eggjum, hvítlaukur, smjör, hakkað eða reykt kjöt (basturmą), og til taameji fáum við oft fölbleika grænmetis súrum gúrkum sem kallast torshi. Verðin eru ekki há og nema u.þ.b.. 50 Föst fyrir taam og 35-60 pt fyrir villu.
Ekki aðeins í morgunmat, en einnig í formi t.d.. snakk yfir daginn, Egyptar borða alls kyns álegg með brauði. Varðandi brauðið, það er nokkuð frábrugðið því sem finnst í okkar landi. Allt brauð í Egyptalandi er kallað aish, stundum með öðrum hluta bætt við nafnið. Auðveldasta leiðin til að kaupa aish baladi, það er kringlótt og flatt brauð, á stærð við disk, með einfaldan smekk og áferð sem líkist svampi. Önnur tegund af brauði er t.d.. aish francsawi, það er franska brauðið, svipað og evrópskar rúllur.
Sesam sósa er oft notuð í brauð, tahina, oft kryddað með hvítlauk og limesafa, og babaganuk líma. Babaganuk til odmiana tahiny, úr hakkað eggaldin með hvítlauk og stundum með steinselju.
Hádegismaturinn er aðallega kjöt með ýmsum aukaefnum, salöt og brauð. Á borðum getum við oftast fundið kjúkling steiktan á grilli (firekh) eða dúfu fyllt með hrísgrjónum og kryddi. Dúfa, bað, stundum er það borið fram á veitingastöðum í formi lauksteik, tómatar, hrísgrjón eða fínmalað hveiti.
Eflaust er vinsælasti rétturinn í Egyptalandi kofta og kebab, það er að segja steikt eða grillað kjöt. Kofta er fyrst og fremst hakk, og kebabinn aðallega lambakjöt, borið fram með steinselju eða steiktum tómötum og lauk, og stundum líka með brauði, salat og sesammauk.
Í Alexandríu, stærsta höfn Egyptalands, við munum finna mikið af ljúffengum fiskréttum, sem þó þeir séu ekki sérstaklega fágaðir, veita mjög skemmtilega bragðskynjun.
Auk kjöts borða Egyptar einnig súpu í kvöldmat, t.d.. moloheja eða svokölluð. auglýsingar, þ.e þykk baunasúpa, og eggaldin og tómatar steiktir með hvítlauk, grænmeti í tómatsósu, ýmsir pastaréttir (pasta beszamel – lasagne með hakki í béchamel sósu) og einnig borðað í morgunmat og sem snakk tahina og babaganuk deig. Fyrir grænmetisætur er Musaga sérstaklega mælt með rétti, það er blanda af eggaldin, tómatar, hvítlaukur, olía og krydd, bakað í ofni.
Fiteer getur líka verið góð hugmynd fyrir kvöldmat í borginni, sem er eins konar mjúk skorpupizza. Á flestum veitingastöðum sem kallast fatatri er hægt að fylgjast með því að maturinn okkar sé búinn til, hvernig deigið er hnoðað og velt, og við getum bent á kokkinn, hvaða fylliefni á að nota. Við höfum úr eggjum að velja, að vera, tómatur, kjöt, sem þó er ósmekklegt og betur er hægt að komast hjá, og ýmislegt annað grænmeti. Fyllingin er sett inni í kökunni eða ofan á hana, það getur verið sætt eða kryddað