Sex manns drukknuðu við að reyna að bjarga hænunni, sem féll í brunninn. Þetta atvik átti sér stað í Nazlat Imara, 370 km suður af Kaíró. Átján ára bóndi stökk í tuttugu metra brunn fyrst. Neðanjarðarstraumur dró hann undir vatnið og bóndinn drukknaði. Að sögn lögreglu, systur hans og tveir bræður, sem gat heldur ekki synt vel, þeir stukku í brunninn einn af öðrum, til að hjálpa honum, og þeir drukknuðu líka. Eftir þá hljópu tveir eldri bændur til hjálpar, en þeir drukknuðu líka. Lögreglan komst upp úr brunninum 6 lík og hæna, sem lifði af.
Faraó snýr sér að æðsta prestinum:
– Hvernig er minn heilagi páfagaukur??
– Hún var étin, faraó.
– Og minn heilagi köttur?
– Hann var borðaður líka.
– Og mín heilaga kýr?
– Hún var borðuð líka.
– Sem át þá alla?
– Heilagur krókódíll þinn át þá, faraó.
– Og hvernig líður mínum heilaga krókódíl??
– Hann dó úr neyslu matar…
Handbókin sýnir hóp pólskra ferðamanna um Egyptalandssafnið.
– Þetta er sonur Faraós, hún er kona Faraós, þar liggur bróðir Faraós, a til mumia faraona.
– Afsakið mig – ljóshærð truflar hann – og hvernig þessi múmía var skyld Faraó?
Nafn?
– Adu Dalah Serafi
– Kynlíf?
– Fjórum sinnum í viku
– Nei, nei, nei… karlkyns eða kvenkyns?
– Karlkyns, kvenkyns… stundum úlfalda…
Í eyðimörkinni spyr uppgefinn ferðamaður Bedúíana:
– Hvernig á að komast til Kaíró?
– Beint áfram, og á fimmtudaginn til hægri
Muhammed var frægur teppasérfræðingur. Vinur hans spurði hann einu sinni, að fá honum mat á fornu teppunum í verslun hans. Fyrir hvert teppi mun hann gefa Muhammed vodka. Muhammed snertir fyrsta teppið, hann lokar augunum og talar:
– Persneska, XVI öld, 4000 dollara – drekkur svo vodka.
Hún snertir annað teppið:
– Syamski, sjaldgæfar tegundir, 5. öld, 12000 dollara…
Daginn eftir vaknar Muhammed heima – allir slasaðir, með uppblásið auga og spyr konu sína:
– Elskan, hvað kom fyrir mig í gær?
Konan sagði:
– Til, að í gær komstu drukkinn heim eins og svín – fínt, til, að þú klúðraðir öllum salnum – fínt, til, að þú sáir um vaskinn – samt í lagi, en þegar þú leggst við hliðina á mér, þú snertir rassinn á mér og muldraðir “gömul kókosmotta, 5 sent” – Ég þoldi það ekki lengur…
Hámark vændisins: Að fara í Saharaeyðimörkina eftir handfylli af sandi
Tveir vel smíðaðir stríðsmenn standa fyrir framan hásæti Faraós, bera risastóra steintöflu með höggmyndum skornar á. Annar þeirra tilkynnir.
Faraó! Babýlon konungur sendir þér póstkort af fríinu þínu í Mesópótamíu!
Faraó Ramses XII kennir syni sínum skipunarlistina
– ímyndaðu þér: annarri hliðinni rennur til þín hópur Assýringa með spjót, og hins vegar ljónahjörð. Hvað myndir þú gera á þessum tímapunkti?
– Ég skammast mín fyrir að segja, faðir …
– Hver er framtíðartími úr orðinu faraó?
– Mumia.
Maliniak montaði sig alltaf af vinnufélögum sínum
maður. Hann var að láta sjá sig, að hann þekki mismunandi fræga menn. Auðvitað gerir það enginn
hann trúði, en eitt sinn kom Wałęsa að verksmiðju þeirra. Hann gengur yfir lóðina
verksmiðjur, þar til hér skyndilega sá hann Maliniak. Hann veifaði til hans, þeir föðmuðust,
kyssti. Svo lokuðu þeir sig inni í herberginu og möluðu nokkra bjóra. Strákarnir eru svolítið
var gáttaður, en samt trúa þeir ekki öllu sem Maliniak segir. Einu sinni
Bush kom til Póllands. Allir standa á götunni, þeir veifa fánum sínum.
Bíll Bush keyrir og stoppar skyndilega. Bush og eiginkona komast út, koma upp til
Maliniaka, þeir faðmast eins og gamlir vinir, þeir nefna einhverja gamla sögu, w
þeir bjóða honum að lokum í eðalvagn og reka hann á veisluna. Jæja, það er það
laug kumpána Maliniaks, en þeir trúa honum samt ekki alveg. Þangað til einu sinni
þeir fóru allir í ferð til Rómar, sjá páfa. Þeir standa í St..
Pétur og skyndilega segir Maliniak.
- Þú trúir mér samt ekki, ég skal sýna þér. Ég mun fara með páfa eftir smá stund
á svölunum til að blessa mannfjöldann á torginu.
- Eee, þú flæðir yfir Maliniak.
- Þá sérðu það..
Og hann fór reyndar eitthvað, og á svipstundu líta þeir, og birtist á svölunum
Páfi og Maliniak. Það hafði slökkt þá alveg, þeir standa og segja ekkert. Í ákveðnu
augnablikið sem ferð araba nálgast þá og leiðsögumaðurinn spyr hinn brotna mann
Enska:
- Afsakið mig, herrar mínir, gætirðu vinsamlegast sagt okkur það, hvað er það fyrir phacet v
hvítri kápu á svölunum með Maliniak?
Arabi ríður á úlfalda um eyðimörkina, hita, Arabinn er varla á lífi, úlfalda
er varla lifandi.
Nagle – bzzzzz – mótorhjólamaðurinn blikkaði framhjá og hvarf út á sjóndeildarhringinn.
Arabinn náði vinnum og féll við brunninn. Úlfalda féll í nágrenninu. Kemur upp
mótorhjólamaður og segir:
– hlustaðu maður, Ég held að þú vitir það ekki, hvernig á að takast á við slíkan hita. Þú ert að keyra ZA
HÆGT og þess vegna er þér svo heitt. Ég keyri hratt og loftþunginn kólnar mig.
Einföld regla – því hraðar sem þú ferð, því kælara sem það er, Prufaðu það.
Arabinn hugsaði, hann hélt, Hann vökvaði úlfaldann, leiddi hann að brún vinsins, stökk inn
á hann og þaut fram á undan.
Eftir tíu kílómetra hlaup snerist úlfaldinn. Arabískur zlazł, horfði á,
sparkað í krossinn – úlfalda ekkert. Hann fór að munninum, hann lyfti augnloki – og hér aðeins
próteinið leiftraði. Aarab:
– o q….! FROSTUR!
Spyr ungi úlfaldinn föður sinn – úlfalda:
– Þetta, af hverju erum við með svona ljóta klaufir, og smáhestarnir eru svo fallegir?
– Þú sérð, við förum í hjólhýsi og þess vegna höfum við svona klaufa,
til að grafa þig ekki upp að hnjám í sandinum.
– Þetta, og af hverju eigum við svona ljótan, loðið hár, og smáhestarnir hafa einn
falleg, glansandi?
– Þú sérð, við erum að labba í hjólhýsi, og hann er í eyðimörkinni á nóttunni -10 gráður, w
dagur +40 gráður, og slíkt hár verndar okkur gegn slíkum sveiflum í hitastigi.
– Þetta, og af hverju erum við með þessa tvo hnúða á bakinu, og hestarnir eru svo sléttir?
– Þú sérð, við göngum í hjólhýsi og í þessum hnúðum geymum við fitu og
vatn, svo að ekki farist í eyðimörk hungurs og þorsta.
Ungur úlfaldi fyrir þetta allt:
– Tato a na ch.. okkur það allt, þegar við búum í dýragarðinum?!
Á kaffihúsi í útjaðri Sharm El Sheikh sötra tveir arabar í leti Coca Cola.
Allt í einu sjá þeir vin sinn keyra á úlfalda. Úlfaldinn er með tvo fætur í gifsi,
sárabindi og allur líkami þakinn tugum plástra.
– Ty – spyr einn arabar – Hvað Ahmed gerði við þetta gæludýr?
– Þráður. – annað svarið – Það er konan hans sem lærir að stýra.
Ferðamaður í arabalandi hafði ekki úr, og hann þurfti að mæta á fund frv. 12. Svo hún spyr araba sem hvílir við hliðina á standandi úlfalda, veit ekki, hvað er klukkan. Hann tekur prik og lemur úlfaldann á kúlurnar með honum, segir þá – 10.30. Í einhvern tíma nálgast ferðamaðurinn Arabíuna aftur og spyr, hvað er klukkan núna, og hann lemur úlfaldann á kúlunum með prikinu sínu aftur og talar, það 11.10. Í þriðja skipti sem ferðamaðurinn kemst að sömu leið, það er 11.47, hann þolir það ekki og spyr
– Hvernig er hægt að segja svona til, Hvað er klukkan?
– A, því að úlfaldareggin mín hindra klukkuna í þeim turni.
Cleopatra drottning kemur til spákonunnar og ræðir:
Faraó hefur vanrækt mig mikið undanfarið. Hvað ætti ég að gera?
– Cleopatro! Þú og maðurinn þinn ættuð að þróa sameiginleg áhugamál. Það sem Ramses líkar best?
– Ungir þrælar frá Assýríu…
Í listnámskeiðinu spyr kennarinn nemandann:
– Johnny, það sem þú teiknaðir?
– Cheops pýramída við sandstorm.
– En ég sé enga pýramída hérna, aðeins pappi málaður gulur!
– Vegna þess að pýramídinn var þakinn sandi!
Flugvél James Bond hrapar í Afríkueyðimörkinni. Slasaður kemur út úr
flak, er að líta í kringum sig. Hann sá úlfalda. Hún kemur að honum og talar: “Halló,
ty…ég er skuldabréf…James Bond”. Og úlfaldinn: “Og ég hef rangt fyrir mér…Úlfaldinn”
Tveir öryggistappar ganga yfir eyðimerkurnar og einn talar:
– Mér er hlýtt
að því öðru
-Opnaðu það
Nasredin, sötra kaffi, ræðir dauðann við vini sína. “Hvenær
þú ert í kistunni þinni og vinir þínir og fjölskylda syrgja þig, Hvað myndir þú vilja
heyra um sjálfan þig frá þeim?” Fyrsti vinurinn segir: “Mig langar að heyra, að ég væri frábær læknir á mínum tíma, og mjög fjölskyldumaður.” Annað segir: ” Mig langar að heyra, að ég væri yndislegur eiginmaður og skólakennari, það hefur haft mikil áhrif á framtíð barna okkar.” Þegar röðin kom að Nasrudin, Sagði hann: “Mig langar að heyra þá segja… Horfðu á!! HANN ER FLYTTUR!!!”
Kafari er á göngu í eyðimörkinni, uggar, hiti rennur niður af himni.
Hann hittir araba á úlfalda:
– Afsakið mig, langt til sjávar?
– Meira en 200 km – segir arabi.
– Nei, fínt, en ströndin þið börðuð!