Rządy Anwara Sadata (1970-1981). Hann tók við af Anwar Sadat, hver var meðvitaður, að aðeins nútímaríki geti verið verðugur óvinur Ísraels. Hann byrjaði með endurbótum á valdatækinu og aðalskipulagningu hagkerfisins. Sovétráðgjafar yfirgáfu Egyptaland, enn var vandamálið í samskiptum við Ísrael. Saman með Sýrlandi og Jórdaníu 6 október 1973 r. Egyptaland réðst á Ísrael (Yom Kippur stríð) í Synaj. Undrunin var svo mikil, að upphaflega fóru ísraelsku hermennirnir að hörfa. Og þó að þeir færu fljótlega í sókn, stríðið kom inn í samningaferilinn, og Egyptaland endurheimti landsvæði austur af Súez skurðinum.
Eftir að aðgerðum lauk framkvæmdi Sadat verulegar pólitískar umbætur: ritskoðun var afnumin, pólitískum föngum var sleppt, sumir flokkar fengu að kjósa (þar á meðal Félag múslímskra bræðra). Svokölluð opnar dyrastefna stuðlaði að hraðri efnahagsþróun í landinu. Millistéttin varð ríkari, en á kostnað fátækra. Sadat gerði sér grein fyrir, að það geti ekki sigrast á yfirvofandi kreppu nema með hjálp alþjóðastofnana.
Þegar síðari styrjaldir skiluðu ekki árangri, með hvatningu vestrænna og bandarískra stjórnmálamanna undirrituðu Egyptaland friðarsamning við Ísrael í Camp David, sem gerði landinu kleift að opna sig fyrir nútímanum, vestræn tækni, þó var mest af peningunum drukknað í myglu spillingar Egypta. Ójöfn þróun í landinu, auður óheiðarlegra kaupsýslumanna og embættismanna sem og fátækt fátækra hafa ýtt undir aukna viðhorf í þágu íslamskra bókstafstrúarmanna.
Í september 1981 r. Handtökur meðlima íslamskra samtaka hófust, einnig fyrir nemendur, í kjölfarið næstum handtekinn 1,6 þúsund. fólk. Sadat er dáinn 6 október 1981 r. í árás sem skipulögð var af róttækum vígasveitum Jihad, samtök sem eru andvíg friðarviðræðunum við Ísrael. Hosni Mubarak varð forseti, hvaða morðtilraun á Sadat hann notaði til að berja niður íslamska róttæklinga.
Valdatíð Mubaraks (frá 1981 r.). Hagkerfi Sadata var í ömurlegu ástandi. Mannfjölgun með samtímis fækkun á ræktunarlandi ræktað með hungri eða frekari skuldsetningu erlendis. Ef ekki fyrir hjálp Bandaríkjanna, kreppan væri ólýsanleg. Jafnvel þó næstum helmingur Egypta lifi í dag af búskapnum, hagkerfið byggist á olíu, gjöld fyrir notkun Suez skurðarins, ferðaþjónustu og störf borgara erlendis. Persaflóastríðið, þar sem Egyptaland studdi ríki bandalagsins gegn Írak, skaðað egypska ferðaþjónustu, en raunverulegt tap kom með árásum á ferðamenn. Eftir árásina í Deir cl-Bahari afpöntuðu næstum allar ferðaskrifstofur á heimsvísu fríið sitt á einni nóttu. Ítrekaðar árásir og víðtæk spilling kemur í veg fyrir að flestir Egyptar nái hærri lífskjörum en á dögum Nassers. Þetta á aðallega við íbúa landsbyggðarinnar, sem lifir næstum á stigi faraóanna. Fellachs rækta landið mikið. Þó að í Egyptalandi séu tvær eða jafnvel þrjár uppskerur á ári, jafnvel þó að korn sé ræktað (hveiti, hrísgrjón, korn, sorghum eða byggi) og bómull, sykurreyr, döðlupálmi, grænmeti og ávextir – einhver matur kemur frá útlöndum. Landbúnaður er óarðbær, og ræktun nýþróaðra landa eyðir miklum fjárhæðum, þess vegna flótti fátækra úthverfa til borganna og sala ræktarlands til framkvæmdaaðila, sem byggja fátæka, frumstæð hverfi. Kaíró vex hratt, ná áætlað 20 mín íbúar (að auki u.þ.b.. 5 mín ferðir hingað alla daga til vinnu). Þó að fjárfest hafi verið mikið á undanförnum árum, bilið milli fátækra og millistéttar er óbreytt.